ΥΔΡΑΥΛΙΚΟΣ ΑΘΗΝΑ

Από αξιοσημείωτες περιστάσεις, υπήρχε σταθερά ένας δρόμος που διέσχιζε τη νότια πλευρά της Αγοράς, ακόμη και πριν μετατραπεί σε εστιακό σημείο της Πόλης, η οποία υπάρχει σήμερα, πέρα ​​από τον αρχαιολογικό χώρο. Τον έκτο αιώνα, δύο κρίσιμες δομές βρισκόταν στη μία ή στην άλλη πλευρά αυτού του δρόμου: προς τα δυτικά, το πρωτογενές δημαρχείο της Αθήνας, την Ηλίαια, και στο αντίθετο άκρο, η εκπληκτική πηγή του Παυσανία που ονομάζεται Εννάκρουνος. Μετά τους Περσικούς Πολέμους, προστέθηκαν η Νότια Στοά και το Νομισματοκοπείο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Κατά τα Ελληνιστικά χρόνια, μετατράπηκε σε επιχειρηματικό επίκεντρο της πόλης, με τρία κιονοστοιχικά εδάφη να σχηματίζουν ένα τεράστιο τετράγωνο σχήμα ανοιχτό στη δυτική πλευρά κοντά στο δημαρχείο. Διάφορες δομές περιλάμβαναν: μια άλλη νότια Στοά, ευθυγραμμισμένη με την Ηλίαια, μια μικρή ανατολική Στοά που ήταν η αρχή πρόσβασης στο συγκρότημα και μια εντυπωσιακή Μέση Στοά που σε κάθε περίπτωση μπορεί να αναγνωριστεί από τη ρόδινη σκιά των κατεστραμμένων τμημάτων της. Σοκαριστικά, το προοδευτικό αλίευμα και η κατεδάφιση της Αγοράς, και οι αποκαταστάσεις που ακολούθησαν, τροποποίησαν την πρώτη μορφή του ιστότοπου, καθώς ένα παρόμοιο δομικό υλικό επαναχρησιμοποιήθηκε σε νέες κατασκευές. Επείγουσες ημερομηνίες στις διάφορες αλλαγές ήταν η επίθεση της Αθήνας από τον Ρωμαίο στρατηγό Σούλα το 86 π.Χ. και την απεργία της Ηρούλης το 267 μ.Χ. Μετά τον τρίτο αιώνα, η νότια πλευρά της Αγοράς σταμάτησε να είναι η επιχειρηματική θέση και τα υπολείμματα των παλαιών στοών καλύπτονταν από διαφορετικές δομές. Επιτέλους, περίπου το 1000, αυτός ο αγνωστικός χώρος ευλογήθηκε από τη δομή της όμορφης βυζαντινής εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων. Κάθε μία από αυτές τις εξελίξεις καθιστά σε κάποιο βαθμό δύσκολο να κατανοηθεί η ακολουθία της νότιας πλευράς της Αγοράς, όπως φαίνεται σήμερα στα εκταφισμένα ερείπια της.ΥΔΡΑΥΛΙΚΟΣ ΑΘΗΝΑ Από τη στοά σε αυτήν την πλευρά της Αγοράς, η μακριά Μέση προεξέχει. Εγγενής τον δεύτερο αιώνα π.Χ., περιλάμβανε θέση ανατολής-δύσης, ήταν περίπου 148 μ. μήκος, 18 μ. πλάτος και περικυκλώθηκε από 160 τμήματα δωρικού άλατος. Το εσωτερικό της κατασκευής χωρίστηκε στα δύο κατά μήκος από έναν άλλο μακρύ διάδρομο. Εμπορικά σήματα έχουν βρεθεί στις πλευρές ορισμένων τμημάτων τα οποία εγγυώνται την παρουσία ενός διαχωριστικού που τα συνδυάζει, έως ένα συγκεκριμένο ύψος, κάνοντας ένα πίσω διαχωριστικό στα καταστήματα που στεγάζονται σε αυτό. Ένα συγκριτικό χαμηλό διαχωριστικό πιθανότατα συσχετίζει τα εσωτερικά τμήματα αφήνοντας τρόπους σε συγκεκριμένα ανοίγματα. Αυτή η τεράστια στοά βασίστηκε πάνω σε μερικά πιο καθιερωμένα υπολείμματα, και μετά, καθώς απαιτήθηκε περισσότερος εσωτερικός χώρος, ο υποκείμενος σχεδιασμός άλλαξε. Οι δημόσιοι χώροι εργασίας ήταν έμμεσοι τον δεύτερο αιώνα μ.Χ., και τοποθετήθηκαν στο βόρειο κομμάτι της Στοάς, ακριβώς κοντά στο παλιό όριο.ΥΔΡΑΥΛΙΚΟΣ ΑΘΗΝΑ Σε εκείνο το σημείο άνοιξαν τις λεπτές πλευρές ανατολικά και δυτικά και η Μέση Στοά μετατράπηκε σε μια πιο περιορισμένη πορεία για τους κατοίκους καθώς διέσχιζαν από το ένα φινίρισμα της Αγοράς στο άλλο ή, με την ευκαιρία που ήθελαν να φύγουν από την εστιακή παναθηναϊκή πορεία που διασχίζει τον ιστότοπο λοξά. Επιτέλους, τον πέμπτο αιώνα μ.Χ., η συντριπτική πλειονότητα των υπόλοιπων τμημάτων αυτής της δομής είχε καλυφθεί από διαφορετικές τυχαίες δομές, κατά μήκος αυτών των γραμμών που χρονολογούν τη μείωση της Αθηναϊκής Αγοράς. Ο επισκέπτης της ιστοσελίδας μπορεί να διακρίνει τα απομεινάρια της Μέσης Στοάς που μπορούν να συναχθούν αμέσως από τις κόκκινες πέτρες και τα υπόλοιπα τμήματα τριών γραμμών τμημάτων. Διασχίζοντας το πεσμένο διαχωριστικό και διασταύρωση του πλάτους της στοάς, μπορεί κανείς να δει από τη μία πλευρά το παλιό κανάλι νερού που ήταν κάτω από το έδαφος. Σε όλη τη διαδρομή και κάπως ψηλότερα είναι η βάση ενός διαχωριστή από πέτρα. Αυτά είναι τα ασήμαντα μετά την παραμονή του ασύγκριτου αθηναϊκού δικαστηρίου της Ηλίας. Η Ηλίαια ήταν μια από τις πρωταρχικές κατασκευές που αναπτύχθηκαν γύρω από τη νότια πλευρά της Αγοράς. Το δημαρχείο μπορεί στην αρχή να ήταν ένας ανοιχτός χώρος, αλλά στα μέσα του πέμπτου αιώνα, μια τεράστια τετραγωνική δομή είχε εργαστεί με παχιά διαχωριστικά, πολλά δωμάτια και έναν εσωτερικό διάδρομο. Στον εξωτερικό δυτικό διαχωριστή υπήρχε μια δημόσια πηγή, η μεγαλύτερη στην Αγορά, η εκπληκτική ανάπτυξη της οποίας έδειξε ότι εξυπηρετούσε τις ανάγκες πολλών κατοίκων. Στη βόρεια μάζα των Ηλιαίων τα απομεινάρια είναι αναγνωρίσιμα για ένα άλλο είδος πηγής που χρονολογείται από τον τέταρτο αιώνα: ήταν ένα ρολόι νερού, και αυτός είναι ο λόγος που το πηγάδι ονομάστηκε Κλεψύδρα. Το νερό βγήκε υπόγεια από το τεράστιο πηγάδι προς τα δυτικά. πέρασε ένα άνοιγμα στη μάζα της Κλεψύδρας και γέμισε το βαθύ μπολ του πριν βρει τη σχετική πηγή στην αντίθετη πλευρά. Αυτή η πλημμύρα φαίνεται να ξεκίνησε κάποιο πλαίσιο που έδειξε την ώρα. Η παρουσία ενός τέτοιου gadget στη μάζα του θεμελιώδους δημαρχείου της Αθήνας επιβεβαιώνει πόσο σημαντικό ήταν για τους κατοίκους να γνωρίζουν τη συγκεκριμένη εποχή των προκαταρκτικών. Αυτό το ρολόι με νερό έπαψε να λειτουργεί όταν λειτούργησε το Middle Stoa, καθώς αυτό το σημείο μετατράπηκε σε διάδρομο προς την επιχειρηματική περιοχή της πόλης. Θ